Usûl-i Hadîs; hadîs-i şerifleri, râvilerini adâlet ve zabıt cihetinden senetlerini, muttasıl veya munkatı‘ olması cihetinden Peygamber Efendimiz (s.a.v)'e ulaşmasını inceleyen ilimdir.
Osmanlı Devleti'nin ilim ve fikir bakımından zirvede olduğu bir dönemde yetişen âlimlerden birisi de Dâvûd-i Karsî (1169/1756)'dir. İmam Karsî, farklı ilim dallarında birçok kitaplar ve şerhler telif etmiştir.. Bunlardan bir tanesi de 16. yüzyıl meşhur Osmanlı âlimlerinden İmâm Birgivî’nin (981/1573) Usûlü'l-Hadîs isimli eseri üzerine yapmış olduğu Şerh alâ Usûli'l-Hadîs isimli eseridir. Bu eserinde, metinde kapalı olan yerleri şerh etmiş, kaynaklarını göstermiş ve metinde bahsedilmeyen bazı kâdieleri de usûl-i hadis kitaplarından iktibasla derç etmiştir.
İmam Karsî, şerhinde, usûl-i hadîsin ana kaynakları başta olmak üzere tefsir, fıkıh, tasavvuf, kelam, mantık ve Arapça dilbilgisine dair toplam otuz sekiz kaynak kullanmıştır.
Aynı zamanda kitapta Sultan Abdülaziz Han devrinin meşhur âlimlerinden Mustafa Şevket Efendi’ye ait hâşiye de mevcuttur.
Kitap, H. 1312 târihli nüsha esas alınarak hâşiyesi dâhil yeni dizgi yapılmıştır.
