Mantık ilmi, düşünme esnasında insanı hata yapmaktan koruyan kurallar ve ölçülerden bahseden bir ilimdir. Bu ilim gerek düşünme sırasında gerekse düşünceleri ifade sırasında ölçülü ve mutedil olmak için gerekli kuralları ve kalıpları verir.
Bunun içindir k kendisine formel mantık / süri mantık denir. Mantık, bir şeyi tanımak ve bir şey hakkında hüküm vermek ve birşeyi ispatlamak için yapılan bütün zihinsel faaliyetleri kontrol eder. Bunun için tarif, hüküm ve kıyas başlıkları altında tamamen saf akli esaslara dayalıbir sistem ortaya koyar.
Îsâgôcî, yahut er-Risaletü’l-Esiriyye fi’l-Mantık Esirüddin el-Mufaddal b. Ömer es-Semerkandi el-Ebheri (1200-1265) Îsâgôcî adlı eseri, mantığın bütün konularını kapsamakla birlikte son derece muhtasar bir eser olup medreselerde mantık alanında okutulan ilk kitap olması bakımından önemlidir.
Îsâgôcî, mantıkçılar nezdinde en çok değer verilen, yine aynı derecede birçok mühim şerh ve haşiyelere konu olan başlıca mantık kitaplarındandır. Batı dünyasında da ilgi duyulmuş, Latince başta olmak üzere bazı Batı dillerine tercüme edilmiştir. Yazarın mantık ve felsefe ile ilgili diğer meşhur eseri ise Hidayetü’l-Hikme’dir.
Bu eser klasik İslam Felsefesi problemleri üzerinde bir çalışma olup mantık, tabiiyyat ve ilahiyyat şeklinde üç kısma ayrılmıştır. Eserin başta İstanbul olmak üzere dünyanın çeşitli yerlerinde yazma nüshaları vardır.
